مقایسه تصویر بدنی در افراد با هراس اجتماعی، کمرویی و بهنجار

چکیده:

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تصویر بدنی  افراد مبتلا به فوبی اجتماعی با افراد غیر مبتلا به فوبی اجتماعی با کمرویی بالا و با کمرویی پایین در دو بعد ادراک و نگرش صورت گرفت.

نمونه تحقیق مشتمل بر 27 فرد مبتلا به فوبی اجتماعی، 24 فرد غیر مبتلا به فوبی اجتماعی با کمرویی بالا و 29 فرد غیر مبتلا با کمرویی پایین بود. ابزارهای مورد استفاده در تحقیق شامل پرسشنامه های هراس اجتماعی، کمرویی، عزت بدنی و محرک‌های تصویری استاندارد بود.

نتایج نشان داد که افراد مبتلا به فوبی اجتماعی و افراد با کمرویی بالا نسبت به افراد با کمرویی پایین نسبت به بدنشان نگرش منفی تری داشتند؛ اما افراد مبتلا به فوبی اجتماعی و افراد غیر مبتلا به فوبی اجتماعی با کمرویی بالا در این متغیر با یکدیگر تفاوتی نداشتند. همچنین، نتایج نشان داد در بعد ادراکی تصویر بدنی، تنها بین افراد مبتلا به فوبی اجتماعی و افراد با کمرویی پایین تفاوت وجود داشت.

برای دریافت مقاله اینجا کلیک کنید

بررسی روایی و پایایی مقیاس محرک های تصویری استاندارد در گروهی از دانشجویان شیراز

 

چکیده: 

 مقدمه: مقیاس محرک های تصویری استاندارد که توسط استنکاراد (1983) ساخته شده است،  یکی از مقیاس های متداول برای سنجش تصویر بدنی می باشد. به منظور بررسی روایی و  پایایی این مقیاس، نسخه انگلیسی آن با رعایت اصول برسیلین، لنر و ثورندایک (1973) در  مطالعات بین فرهنگی به فارسی برگردانده شد.

 روش کار: با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، این مقیاس روی 120 نفر از دانشجویان  دانشگاه شیراز اجرا گردید. با انجام تحلیل عاملی داده ها، روایی سازه مورد بررسی قرار  گرفت.

 

 نتایج: این مقیاس دارای چهارخرده مقیاس 1. تصویر بدنی ایده ال 2. تصویر بدنی کنونی 3.  تصویر  بدنی ذهنی همسر ایده آل و 4. انعطاف پذیری تصویر بدنی می باشد. همبستگی  تفاوت دو  خرده مقیاس تصویر ایده آل و کنونی با عزت بدنی از لحاظ آماری معنادار  بود (P<0.001,  r=-0.188). هم چنین، پایایی این مقیاس از طریق روش بازآزمایی بعد از سه  هفته،r=0.79 بود  و ضریب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) آن 0.75 بود.

 

  بحث: این مقیاس دارای روایی سازه، همگرایی و پایایی بازآزمایی (با فاصله سه هفته)  مطلوب  است و در نتیجه مقیاسی مناسب برای سنجش تصویر بدنی در جمعیت ایرانی  است.

مقایسه حساسیت جسمانی و مهارت های اجتماعی در افراد کمرو، مبتلا به فوبی اجتماعی و بهنجار

  چکیده: 

 کمرویی و فوبی اجتماعی، دو اصطلاحی است که اغلب برای توصیف افراد کم حرف به کار می  رود، که در موقعیت های اجتماعی دچار ترس از ارزیابی منفی می شوند. به رغم شباهت  هایی که بین کمرویی و فوبی اجتماعی وجود دارد، اکثریت افراد کمرو ملاک های فوبی  اجتماعی را ندارند و در نتیجه می توان گفت که کمرویی کاملا معادل فوبی اجتماعی نیست.  این تحقیق به هدف مقایسه کمرویی و فوبی اجتماعی انجام شده در این پژوهش.
  نمونه شامل 87 نفر بود. 31 فرد عادی، 30 فرد مبتلا به فوبی اجتماعی و 26 فرد کمرو، که  بدون ملاک های فوبی اجتماعی بودند. افراد مبتلا به فوبی اجتماعی از بین مراجعه کنندگان  به مرکز مشاوره دانشگاه شیراز انتخاب شدند و نمونه عادی و کمرو از میان 300 نفر انتخاب  شدند، که به روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانشجویان دانشگاه شیراز برگزیده شده  بودند.
 پرسشنامه هراس اجتماعی، مقیاس کمرویی، حساسیت جسمانی و مهارت های ارتباطی  پاسخ دادند.
  نتایج این تحقیق نشان داد که افراد کمرو و مبتلا به فوبی اجتماعی نسبت به افراد عادی  مهارت های اجتماعی ضعیف تری دارند، ولی در زمینه حساسیت جسمانی تنها افراد مبتلا  به فوبی اجتماعی بودند که نسبت به افراد عادی تفاوت داشتند. همچنین، دیده شد که افراد  کمرو و مبتلا به فوبی اجتماعی در زمینه مهارت های اجتماعی با یکدیگر تفاوتی ندارند و آنچه  آن ها را از هم متمایز می کند میزان حساسیت جسمانی است. درباره نتایج این تحقیق با  کمک دیدگاه های مطرح در زمینه فوبی اجتماعی بحث شد.

برای دریافت مقاله اینجا کلیک کنید

رابطه دینداری فرد، خانواده و اعتقاد به پیامدهای مصرف مواد با میزان مصرف مواد مخدر

  

چکیده: 

  هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دینداری فرد (با توجه به نظریه آلپورت) و دینداری  خانواده با مصرف مواد مخدر بود. در چارچوب اهمیت مبحث پیشگیری و نقش باور افراد به  علل مصرف/عدم مصرف مواد در این حوزه، رابطه باورهای دانشجویان نسبت به مواد مخدر و  پیامدهای آن با میزان مصرف مواد نیز مورد بررسی قرار گرفت.

  روش: نمونه تحقیق شامل 270 نفر (128 دختر و 142 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز بود  که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های جهت  گیری مذهبی، مذهب خانوده و میزان مصرف مواد مخدر را تکمیل کردند.

  یافته ها: نتایج نشان داد که بین دینداری فرد و میزان مصرف مواد رابطه منفی معنادار وجود  دارد. اما، بین میزان دینداری خانواده با میزان مصرف مواد رابطه ای مشاهده نشد. همچنین،  بین اعتقاد به انواع پیامدها و میزان مصرف مواد رابطه منفی معناداری وجود داشت که  بیشترین میزان رابطه در زمینه اعتقاد به پیامدهای جسمانی و روانی بود.

  نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان اظهار داشت که داشتن اعتقادات و باورهای  مذهبی و نیز اعتقاد به پیامدهای مصرف مواد نقش موثری در کاهش میزان مصرف مواد دارد.

  برای دریافت مقاله اینجا کلیک کنید